Voorspelling restlevensduur van betonnen waterbouwkundige constructies aangetast door chloriden geïnduceerde corrosie

Sinds de bouw van veel natte kunstwerken in de vorige eeuw, zijn er nieuwe inzichten verkregen over mechanismes die kunnen leiden tot het falen van een kunstwerk. Een van deze mechanismes is degradatie van het beton als gevolg van door chloriden geïnduceerde corrosie. Chloriden tasten de wapening aan, waardoor de capaciteit van de constructie afneemt. Dit wordt in de praktijk opgelost door grotere betondekkingen toe te passen. Hoewel dit een effectieve oplossing lijkt, ontbreekt het aan een methode waarin deze effectiviteit gekwantificeerd kan worden.

Effectief raamwerk

Met dit onderzoek hebben we een manier gevonden om die kwantificering wel mogelijk te maken. We combineren bestaande door chloriden geïnduceerde corrosiemodellen met de theorie van constructieve betrouwbaarheid. Uit die combinatie ontstaat een raamwerk waarmee de invloed van betondegradatie gerelateerd kan worden aan de prestatie van een constructie. Daarmee stelt het een asseteigenaar in staat om een voorspelling te doen van de verwachte restlevensduur van een constructie. Het raamwerk biedt tevens de flexibiliteit om resultaten uit monitoring en inspecties toe te voegen. Dit geeft de eigenaar de mogelijkheid om een optimale onderhoudsstrategie te bepalen.

Meer lezen?

Wilt u meer lezen over dit onderzoek? Download hieronder de volledige kennisbijdrage met samenvatting en verslag. Aan dit onderzoek is een literatuurstudie voorafgegaan. Deze vindt u aan het eind van bijgaande Kennisbijdrage.