Rationele omgang met corrosie bij stalen damwanden in zoetwater – literatuurstudie

Onder de civiele delen van natte kunstwerken vallen onder meer de stalen damwanden in voorhavens, sluiskolken en kwelvoorzieningen. Dat staal in de loop van de tijd corrodeert, is bekend. Het is minder bekend hoe we bij een bestaande stalen damwand de geotechnische en constructieve consequenties van lokale wanddikte-afnamen op het constructiegedrag precies moeten beoordelen. Die consequenties worden namelijk vooral beïnvloed door de ruimtelijke spreiding van de corrosie, lokale defecten en algehele constructieve staat. Door deze factoren duidelijker in kaart te brengen, kunnen de gevolgen van corrosie op de betrouwbaarheid van damwanden beter onderbouwd worden. Sinds 2017 wordt hier samen met marktpartijen aan gewerkt. Uiteindelijk moet dit leiden tot een meer rationele veiligheidsbeoordeling van stalen damwandconstructies en tot het scherper en preciezer ontwerpen van deze constructies.

Literatuuronderzoek

Een belangrijke eerste stap is dit literatuuronderzoek naar de theorie van het corrosieproces, normen en richtlijnen voor dikteverlies ten gevolge van corrosie, de invloed van corrosie op faalmechanismen van damwandconstructies en diktemeetmethoden -en protocollen. Hierin komt onder meer naar voren dat normen en richtlijnen geen eenduidig beeld geven over hoe om te gaan met corrosie. Ook is de conclusie dat voor vrijwel alle relevante faalmechanismen de grootte van de horizontale gemiddelde corrosie over meerdere planken relevant is.

Meer weten?

Meer weten over de conclusies en aanbevelingen van deze studie? Oftewel uit deze eerste stap op weg naar een meer rationele aanpak van ontwerp en beoordeling van stalen damwandconstructies? Lees hier de kennisbijdragen over dit onderwerp.