Nieuwe tool voor het beoordelen van natte kunstwerken

Bestaande primaire waterkeringen worden beoordeeld volgens een wettelijk voorgeschreven beoordelingsinstrumentarium, het zogenoemde WBI (Wettelijk Beoordelingsinstrumentarium). Volgens deze beoordelingsmethode verloopt de gedetailleerde beoordeling van de faalmechanismen van puntconstructies volledig probabilistisch. Voor het mechanisme Sterkte en Stabiliteit voorziet de WBI echter in slechts zeer beperkte schematiseringsmogelijkheden. In de Z-functie bijvoorbeeld moet de sterkte van een complex bouwwerk door een beoordelaar worden gereduceerd tot slechts één parameter, anders is het instrumentarium niet toepasbaar.

Toets op Maat

In veel gevallen is deze vereenvoudiging onmogelijk, maar omdat het toch geprobeerd wordt want het is immers wettelijk voorgeschreven, leidt dit in de praktijk tot veel onbetrouwbare beoordelingen. Daardoor zijn beoordelaars in feite standaard aangewezen op de Toets op Maat (ToM). Voor deze toets blijken er echter geen (goede) methoden beschikbaar.  

Koppeling met rekenprogramma werkt beter

Binnen dit kennisproject  hebben we gekeken of dit anders kan, met als doel om de beoordeling volgens het Wettelijk Beoordelingsinstrumentarium betrouwbaarder te maken.We hebben onderzoek uitgevoerd naar de koppeling van een zelf te definiëren grenstoestandsfunctie (Z-functie) aan het rekenprogramma Hydra-Ring. Hieruit is gebleken dat dit mogelijk is, de beoordelaar hoeft de sterkte van de constructie niet langer te reduceren tot slechts één parameter, in elk geval wat betreft hydraulische belastingen.

De resultaten van dit kennisproject zijn in een notitie beschreven.

Meer lezen?

Wilt u meer lezen over dit onderzoek? Download hieronder deze notitie van TNO.