Kalibratie partiële factor voor eigengewichtsbelasting
Kan de rekenwaarde van de belasting (eigengewicht en vervalbelasting van een constructie) dusdanig gekalibreerd worden dat voldaan kan worden aan de betrouwbaarheidseisen van zowel het Bouwbesluit als de Waterwet? Die betrouwbaarheid moet vastgesteld worden op basis van het semi-probabilistische toetsvoorschrift constructief falen onder hoogwaterbelasting. In de kalibratiestudie die TNO hiertoe heeft gedaan, bleek dat de partiële factor voor eigengewichtsbelasting γG lineair toeneemt met een toenemende betrouwbaarheidseis op jaarbasis. Met name voor de hogere betrouwbaarheidseisen in het eerste levensjaar werd voor de situaties vallend binnen de scope van deze studie een vrij hoge waarde gevonden van maximaal γG = 1.61.
Er werd echter ook geconcludeerd dat een nieuwe constructie tijdens de bouwfase nooit direct een hoogwaterkerende functie vervult. Als een constructie bezwijkt voordat deze de hoogwaterkerende functie vervult, dan is er nog geen sprake van falen in de zin van de Waterwet (falen = overstroming). Wanneer de constructie de hoogwaterkerende functie wel vervult, en er dus aan de eisen in de Waterwet moet worden voldaan, heeft de constructie al bewezen niet te falen onder het eigen gewicht. In deze aanvullende studie is het effect van dit gegeven op de gevonden faalkans en de gekalibreerde waarde voor γG onderzocht.
Meer lezen?
De studie is uitgewerkt in een briefrapport die u hieronder kunt downloaden.
Briefrapport-TNO-Kalibratie-partiele-factor-2018.pdf [542.1 kB]